Het afweersysteem van kinderen

Kinderziektes
Kinderziektes

De functie van het afweersysteem (immuunsysteem) is het lichaam beschermen tegen indringers. Hoewel het afweersysteem complex is, is de onderliggende strategie eenvoudig; de indringer herkennen, de afweer mobiliseren en de indringer aanvallen. Het immuunsysteem is steeds waakzaam en is zowel in het bloed als in de cellen werkzaam. Het zorgt zo goed mogelijk voor de bescherming van het lichaam.

Baby’s beschikken in de eerste levensmaanden over de aangeboren immuniteit, meegekregen van de moeder en ook via de borstvoeding in stand gehouden. Daarna moet het kind zijn eigen afweersysteem opbouwen. Dat doet het door allerlei (kinder)ziektes door te maken. Als je deze ziektes op een natuurlijke manier doormaakt, ben je er immuun voor. Dit betekent dat je de ziekte niet nogmaals kunt oplopen. Het niet nogmaals kunnen oplopen van de ziekte is een specifiek kenmerk van een kinderziekte en hieruit kunnen we ook een betekenis afleiden. Als kinderziektes eenmalig voorkomen, dan hebben ze kennelijk ook een bijzondere betekenis in het leven van het kind. Na het doormaken van de ziekte is het werk gedaan.

Niet ieder kind is even bevattelijk voor het krijgen van een kinderziekte. Het ene kind kan wel ziek worden van bijvoorbeeld de waterpokken die heerst op school, een ander kind wordt er niet ziek van. Soms worden zogenaamde ‘party’s’ gehouden door moeders, om kinderen met een bepaalde kinderziekte in aanraking te laten komen, in de hoop dat hun kind die kinderziekte oploopt. Toch wordt niet ieder kind er ziek van. Kennelijk kun je het niet afdwingen en kiest het kinderlijk organisme zelf welke ziekte het wel of niet doormaakt, op welke tijd en in welke hoedanigheid.

Een algemeen kenmerk van kinderziektes is dat het koortsende ziektes zijn, met een zeker wetmatig verloop van opeenvolgende stadia, met een duidelijke structuur in de tijd. Het doormaken van een kinderziekte helpt om het kind verder te ontwikkelen. Niet voor niets zeggen ouders vaak, nadat hun kind weer beter is, dat het een sprong in de ontwikkeling heeft gemaakt en meer een eigen gestalte krijgt.

Wat kun je doen om de weerstand van een kind te verhogen?

Zorg  voor een vertrouwde omgeving, een veilig nest, één of twee volwassenen op wie het kind onvoorwaardelijk kan rekenen. Vaste gewoonten, rituelen, vaste gebeurtenissen op bepaalde dagen van de week, het slapen gaan; dat alles helpt op een veilig nest te bouwen. Weerstand is: zoveel op je afkrijgen als je aankunt. Als ouder kun je voor een vertrouwd nest zorgen en voor een bescheiden buitenwereld.

De weerstand kan echter ook van binnenuit ondermijnd worden door overrompeld worden door indrukken en gebeurtenissen, angst, twijfel, innerlijke onrust en onzekerheid. Vanuit de ziekteclassificatie bekeken behoort je afweersysteem bij je constitutie en is voor een deel ook meegekregen uit het voorgeslacht, dus erfelijk. Dat zijn de endogene factoren. Maar het kan vanuit verschillende bloembladen (zie: ziekteclassificatie) getriggerd worden. Vanuit het blad tussenziekten, dan gaat het meestal om kinderziektes, griep e.d., vanuit het bloemblad biografie, zoals een verhuizing of het verlies van een dierbare. Dat kan een zodanig effect hebben dat iemand er ziek van kan worden. Deze invloeden zijn dus van exogene aard. Ook de invloed van vaccinaties kan zodanig zijn dat de weerstand er flink door vermindert. Dat hoort dan thuis in het bloemblad ‘iatrogeen’. Ook dat is buitenaf, dus exogeen.

De homeopaat die werkt volgens de ziekteclassificatie zal dus eerst bekijken of iets van binnenuit of van buitenaf komt. Ook is het belangrijk hoe iemand reageert op iets dat hem of haar overkomt. Daarbij zal dan een passend middel worden gezocht, dat de patiënt weer in evenwicht kan brengen. Later kan er dan een passend constitutiemiddel bijgevoegd worden, om zo een zo goed mogelijke gezondheid te houden.