Wat is Klassieke homeopathie?

Algemeen
Samuel Hahnemann - Klassieke homeopathie

Klassieke homeopathie is een natuurlijke geneeswijze waarbij gekeken wordt naar een samenhang van klachten en symptomen. Iedere behandeling is op de patiënt individueel afgestemd. Deze manier van werken is gebaseerd op de ideeën van Samuel Hahnemann (1755 – 1843), de grondlegger van de klassieke homeopathie.

Hahnemann ontdekte dat het behandelen van alleen een klacht niet voldoende is. Om het probleem echt op te lossen moet er op een dieper niveau naar de patiënt gekeken worden. Er zijn namelijk verschillende factoren die invloed hebben op het ontstaan van klachten en deze factoren verschillen per patiënt. Hij classificeerde (categoriseerde) de verschillende factoren en noemde dat de Ziekteclassificatie.

Klassieke Homeopathie: genezen van de ziektetoestand

De Griekse arts Hippocrates maakte al duidelijk onderscheid tussen het genezen van de bezwaren (met tegengestelde middelen) en het genezen van de ziektetoestand (met gelijksoortige middelen). Bijvoorbeeld: pijn kunt u wegnemen met een pijnstillend middel, wat soms onontbeerlijk kan zijn, maar als de oorzaak van de pijn met medicijnen genezen moet dan zullen kleine hoeveelheden van een gelijksoortige middel nodig zijn.

Met klassieke homeopathie kunnen veel ziekten worden behandeld. Echter zijn de reguliere diagnosemethoden heel goed en is opereren soms noodzakelijk. Als er mechanische oorzaken zijn voor een ziekte, moet er vaak operatief ingegrepen worden.

Similia similibus curentur

Het woord homeopathie is een samenvoeging van twee Griekse woorden: homoios (= gelijksoortig) en pathos (= lijden). Deze begrippen verwijzen niet naar de ziekte als zodanig, maar naar de therapievorm. Deze therapievorm wordt ook wel het “similia-principe” genoemd en is gebaseerd op de slogan Similia Similibus Curentur, wat betekent: het gelijkende wordt door het gelijkende genezen. Veel stoffen (planten, maar ook dierlijke gifstoffen en mineralen zoals zwavel, goud of kwik) veroorzaken bij gezonde mensen bepaalde ziektesymptomen. Een ziektesymptoom is (zolang de patiënt nog in staat is te reageren) een eigen reactie op een ziekmakende stof of situatie. Deze reactie is een poging om vanuit de ziekmakende situatie weer zoveel mogelijk terug in balans te komen.

Dynamis

Samuel Hahnemann ontdekte, vond en zocht datgene dat het ‘leven’ in zich had. Het verschil tussen een overledene en een levend mens. Het verschil dat maakt dat iemand reageert. Hij noemde deze onzichtbare kracht ‘die het leven, leven doet’, de ‘dynamis’, ofwel ‘levenskracht’. Deze levenskracht met de kracht om te reageren blijkt dan wat we noemen, ons zelf genezend vermogen te zijn. Iets, wat ‘iets’ oppakt en laat reageren. Niet zichtbaar in een scan, op een echo, bij ziekte en/of klachten, op een ECG, EEG, MRI etc.

Het blijkt zo te zijn dat wanneer iets ons ziek maakt of uit balans brengt, we allemaal van nature een zelf herstellend vermogen bezitten. Dit zelf genezend vermogen is bijvoorbeeld te zien bij het genezen van een wondje of snee. Wie doet dit? Wie stuurt dit aan? Wie maakt het weer dicht? Wie zorgt er voor dat dit onzichtbaar weer geneest? We kunnen dan zo blijkt , met behulp van deze eigen kracht, als het ware “van-zelf” beter worden. Maar soms heeft de dynamis, de levenskracht of zelf genezend vermogen het te moeilijk.

Iedere mens groeit en ontwikkelt zich en krijgt allerlei nieuwe situaties op z’n bordje om mee te dealen. Zaken als oververmoeidheid, lichamelijk ongemak, te weinig slaap, te weinig jezelf kunnen zijn, te hoge eisen, teveel hooi op de vork, teleurstelling, verdriet, angst, spanning, onevenwichtige voeding, kunnen je uit balans brengen en ziek maken. Het organisme zal dan proberen opnieuw evenwicht te zoeken. De levenskracht of zelf genezend vermogen van de één is soms door omstandigheden als erfelijkheid, milieu, levensgeschiedenis en leefomstandigheden groter dan die van de ander. Elke levenskracht echter, zal altijd proberen zichzelf van ziekte te herstellen. Dat lukt niet altijd, en in die situatie probeert de levenskracht tot een zo goed mogelijk herstel te komen. Wat inhoudt dat wanneer het niet lukt, dit als zwakte blijft bestaan. Onze zwakke plek…. Wanneer we de ziekte willen helpen genezen, moeten we de levenskracht van die mens sterker maken. Dit kan heel goed met homeopathische middelen.

De kleinste dosis heeft de meeste kracht

De toch al minimale dosis van het homeopathische middel werd (in verband met giftigheid) door Hahnemann, de grondlegger van de klassieke homeopathie, steeds verder verkleind. De kleinste dosis heeft de meeste kracht. Kan de grootste aanzet geven tot genezing. Hahnemann was arts en apotheker én de ontdekker van de mogelijkheden en werking van de homeopathische middelen. Op een bepaald moment was de dosis zo klein, dat er geen aantoonbare stof meer in het geneesmiddel aanwezig was. Naast het stapsgewijs minimaliseren van de homeopathische middelen is Hahnemann bij elke verdunningstrap de geneesmiddelen tevens gaan schudden. Hierdoor bleek de geneeskracht enorm toe te nemen en langer aan te houden. Vanuit zijn arts zijn een fantastische ontdekking.

Albert Einstein (1879-1955) is één van de belangrijkste natuurkundigen uit de geschiedenis. Hij werd vooral bekend vanwege zijn relativiteitstheorieën. Verder heeft Einstein veel belangrijk werk verricht op het terrein van de kwantummechanica, de kosmologie en de veldentheorie. Tijdens dit schudden in het proces van Hahnemann wordt de specifieke energie die bij een bepaalde stof hoort als het ware geactiveerd en daarmee kan de levenskracht worden aangezet tot een genezende reactie. Homeopathische geneesmiddelen werken op het niveau van de dynamis, op onstoffelijk niveau. De bekende natuurkundige geleerde Albert Einstein is zijn halve leven bezig geweest te bewijzen dat massa gelijk is aan gestolde energie (E = mc2 ). Met de homeopathische bewerking halen we deze in de materie gestolde energetische kracht weer tevoorschijn! Waarbij het natuurlijk wetenschappelijk bewijs hiermee geleverd is.

Holistisch mensbeeld

In de holistische visie is de mens een onlosmakelijke eenheid van lichaam, ziel en geest. Ook cellen werken vanaf het moment van conceptie, onlosmakelijk met elkaar samen. Voor de homeopathische behandeling is het van belang te weten wie deze mens eigenlijk is, wat zijn eigenschappen, zijn sterke en zwakke kanten zijn, hoe hij in het leven staat. De ‘richtingaanwijzers’ voor het behandelplan van de homeopaat haalt deze uit de symptomen die op lichamelijk, functioneel-stoffelijk, emotioneel en mentaal gebied liggen. Daarnaast worden de ziekten, de klachten en deficiënties volledig in kaart gebracht. Een belangrijk uitgangspunt is dat ieder mens met klachten een unieke ziektegeschiedenis heeft, zowel in ontwikkeling als behandeling. Immers, elke erfelijke belasting is anders, elke biografie is anders en elke ontwikkeling is anders….

Net zo belangrijk is dan ook dat ieder mens zijn eigen levensgeschiedenis heeft en met een eigen aanleg geboren wordt. Het samenspel van alle symptomen op alle niveaus van het mens-zijn dient als richtsnoer voor het homeopathisch behandelplan voor dìe specifieke mens:

  • alle huidige ziektesymptomen met daarover zoveel mogelijk bijzonderheden;
  • zijn huidige emotioneel¬/mentale gemoedstoestand;
  • het algemeen welbevinden: bijzonderheden over energie, slaap, menstruatie, kouwelijk of juist zeer snel warm, uit- en afscheidingen, eet- en drinkgewoonten enzovoorts;
  • informatie over ziekten en gebeurtenissen die zich in het leven hebben afgespeeld en de manier waarop dit werd beleefd en daarmee omgegaan werd;
  • en natuurlijk de informatie over medicijngebruik en in de familie voorkomende ziekten zijn enorm belangrijk.

Klassieke Homeopathie - Mensbeeld Leonardo da VinciDe Homo Vitruvianus, het menselijk lichaam passend in cirkel en vierkant, is gebaseerd op de theorie van de Romeinse architect Vitruvius dat lengte, breedte, hoogte en diepte van een gebouw de verhoudingen van het menselijk lichaam dienen te weerspiegelen. Altijd en alleen maar kan een mens op eigen manieren reageren in zijn poging naar herstel. Soms zijn er nauwelijks symptomen, in andere gevallen heeft men heftige klachten of is men heel ziek.

Sommige mensen komen met acute klachten bij de homeopaat, anderen voelen zich chronisch ‘niet lekker’. Deze verschillen leiden ertoe dat de homeopaat een uniek behandelplan moet maken voor iedere individuele persoon. Klassieke homeopathie werkt in acute situaties enorm snel en in chronisch constitutionele situaties goed, nauwkeurig in verbetering te volgen en vanaf de eerste week moet de patiënt zich al beter voelen. De resultaten zijn over het algemeen goed af te meten aan de symptomen van de patiënt. Ook kan een homeopaat een heel goede prognose geven, zodat de patiënt weet waar hij of zij aan toe is.

Een empirische geneeswijze

Empirisch wil zeggen dat klassieke homeopathie een geneeswijze is, die gebaseerd is op waarneming en ervaring. Toen Hahnemann in 1790 door zijn eerste proeven met het geneesmiddel Kinabast het similia-principe ontdekte, legde hij tevens de basis voor een ander belangrijk principe van de klassieke homeopathie, namelijk dat van geneesmiddelenproeven op gezonde mensen. Hahnemann heeft hierin zeer nauwkeurige observaties gedaan die allen zijn vastgelegd. Daarnaast heeft hij zijn twee basis boeken geschreven en door zijn leven heen steeds meer verfijnd: de Organon, waarin de filosofie beschreven staat en de Chronische Ziekten, waarin hij de praktische toepasbaarheid heeft opgetekend die veel inzicht geeft in de behandeling van chronische ziekten. Het zijn deze twee boeken die een leidraad vormen voor de klassiek homeopaat RH.

Ziekte uit zich door afwijkingen van de gezonde toestand, in de vorm van waarneembare veranderingen van lichaam, ziel en geest. Ook in de huidige tijd bij nog steeds uitgevoerde geneesmiddelenproeven, komen deze veranderingen naar voren. Proefpersonen houden na inname van een voor hen onbekende stof dagelijks een rapport bij van alle veranderingen op alle niveaus van hun mens-zijn: fysiek, functioneel, emotioneel/mentaal en spiritueel. Dit zijn dan de ziekteterreinen waarop dat middel homeopathisch bij de zieke mens helpt genezen. Het is vanuit deze gegevens dat de middelen exact kunnen genezen, daar waar ons zelf genezend vermogen een steekje laat vallen.

De natuurlijke homeopathische geneesmiddelen onderdrukken de klachten niet,  maar ondersteunen juist de eigen afweer om zelfgenezing te bewerkstellingen. Homeopathische geneesmiddelen kennen geen schadelijke bijwerkingen.

Duurzaam en groen

Dit maakt homeopathie zeer duurzaam, niet toxisch en onschadelijk voor de lever en de nieren, de organen die het anders zwaar te lijden hebben onder de onnatuurlijke chemisch synthetische middelen die de klachten slechts tijdelijk onderdrukken. Homeopathische geneesmiddelen vormen ook geen belasting voor het milieu. Homeopathie is zeer ecologisch, natuurlijk,  groen en veilig.

Geen dierproeven

Homeopathische geneesmiddelen worden niet op dieren getest,  maar op gezonde mensen. Dieren kunnen immers niet vertellen wat ze voelen, je kunt ze alleen zo ziek maken dat ze vergiftigingsverschijnselen gaan vertonen, dit doen we niet in de homeopathie. Daarbij worden homeopathische  geneesmiddelen al meer dan 200 jaar gebruikt in de behandeling van allerlei ziekten en zijn na 200 jaar altijd nog even werkzaam als destijds en dat zonder schadelijke bijwerkingen. Over duurzaam en veilig gesproken…

Natuurwetmatigheden en wetenschappelijk bewijs

De werking van homeopathische geneesmiddelen is al meer dan duizendvoudig wetenschappelijk bewezen, ook al wil de media ons doen geloven van niet. De werkzaamheid staat niet meer ter discussie. Daarbij is homeopathie gebaseerd op natuurwetten.

VIDEO: Hoe werkt klassieke homeopathie?

In deze video legt klassiek homeopaat Ewald Stöteler uit wat de basisprincipes van klassieke homeopathie zijn.