Professor Peter Gøtzsche : “Overheid heeft gezondheid uitgeleverd aan Big Pharma”
Actueel
Geschreven door Redactie- Geplaatst op 9 januari 2016
- 0 reacties
Geschreven door RedactieEnkele grote dagbladen, het vakblad Medisch Contact en nog andere media hebben half november ruim aandacht besteed aan de Nederlandse publicatie van het boek “Dodelijke Medicijnen en Georganiseerde misdaad”
Van de Deense hoogleraar in de Interne geneeskunde Professor Peter Gøtzsche. Het boek werd ten doop gehouden in een der grote collegezalen van het Academisch Ziekenhuis te Leiden. De presentatie werd druk bezocht, onder andere door artsen en medische studenten. De artsen konden zelfs punten scoren in het kinderachtige puntensysteem van de verplichte medische nascholing. Die nascholing klinkt leuk, maar is grotendeels verkapte of zelfs zeer duidelijke promotie voor het gebruiken van synthetische medicijnen. Dat kan omdat de opleiding gedeeltelijk aangestuurd wordt door de enorme macht op de achtergrond van de farmaceutische groothandel.
Top 3
Professor Gøtzsche heeft in dit boek onthuld hoe het toegaat in die handel, waarin honderden miljarden dollars en euro’s omgaan. Alles tezamen te vergelijken met het Groot Nationaal Product van een middelgrote Westerse staat. Als je zijn verhalen leest over de totaal gewetenloze handel, waarin het voor de farmaceutische multinationals uitsluitend om het grove geld te doen is, dan slaat de schrik je om het hart, want men gaat letterlijk over lijken.
In onze geïndustrialiseerde wereld is doodsoorzaak nummer 1 sinds kort kanker, die daarmee van plaats is gewisseld met hart- en vaatziekten, nu op nummer 2.
Derde doodsoorzaak bestaat uit de fatale uitwerking van medicamenten van de farmaceutische groothandel. Huiveringwekkend is het te horen dat elke huisarts per jaar een patiënt verliest omdat die bezweken is aan medicatie, al zal de overgrote meerderheid van deze toegewijde en keihard werkende groep artsen zich daar niet bewust van zijn, want hij leest er niets over in zijn vakbladen. Daarbij hebben de multinationals intense verstrengelingen met de in de gezondheidszorg bestaande toezichtsorganen, die in de gaten moeten houden wat wel en wat niet op de markt mag komen en wat er in het medische onderwijs mag en moet worden geleerd. Omkoping net grote bedragen is aan de orde van de dag. Er wordt intensief gefraudeerd met statistieken om ongewenste en gevaarlijke nevenwerkingen onder het tapijt te schoffelen. Als het uitkomt dan vallen er boetes die tot in de miljarden kunnen lopen maar die worden gewoon in de kostprijs verrekend.
Hoe de boekpresentatie door de censuur is gekropen is me een volledig raadsel, want meestal worden dit soort publicaties zorgvuldig doodgezwegen. Na afloop van de druk bezochte presentatie vroeg een vriend van mij aan Gøtzsche of hij nooit voor zijn leven gevreesd had en Gøtzsche antwoordde: “Nee, want als ik er aanga zal een ander mijn werk voortzetten”.
Ik ga nu niet verder de feiten vertellen, die kunt u zelf in het boek lezen, maar Spiegelbeeld is een bespiegelend tijdschrift en graag wil ik met de lezer eens overdenken hoe een dergelijke toestand heeft kunnen ontstaan.
Elk levend wezen is een lichteter
Ons lichaam is berekend op levend voedsel van plantaardige of dierlijk oorsprong. Dat proces van leven begint in de grond waar 1 miljard nuttige bodembacteriën per vierkante meter de op zich dode mineralen als kalk, kalium, magnesium etc. omzetten in levende bouwstenen. Zo worden die nu levende mineralen vaak nog via een schimmelnetwerk opgenomen door de plantenwortels en wordt uiteindelijk de toevoer voor mens en dier geregeld. Daarbij speelt de lichtopname in het grote blad een cruciale rol, want in het van de zon afkomstige licht zit het leven zelf verborgen. Ook de bodembacteriën worden door dat licht gevoed via organisch afval. Elk levend wezen is een lichteter. Alle boeren hebben altijd geweten, al werd dat niet in wetenschappelijke termen uitgedrukt, dat leven alleen uit leven kan voortkomen, niet uit chemische processen en dat uitte zich heel praktisch in de bemesting van de landerijen met koemest dat over de landerijen werd uitgestrooid. In mijn jeugd gebeurde dat nog overal. Ik zie de sproeiwagens nog voor me.
Sleutelen aan de chemie
Onder invloed van het in de 19e eeuw steeds sterker doorwoekerende materialistische denken vergat men deze waarden als koeien en goot men dode kunstmest, gedeeltelijk gehaald uit verpulverde fosfaatrotsen, over de landerijen uit en ging het leven in de grond dood. Dat ging gelijk op met het idee over de mens die van een bezield lichaam werd gereduceerd tot een chemische fabriek die je dus kon behandelen door aan de chemie te sleutelen. Zo kwam men er toe de natuurlijke processen uitsluitend chemisch te analyseren en de zo gevonden reacties met behulp van dode mineralen in de fabriek na te maken en synthetische geneesmiddelen samen te stellen die wel wat deden (bijvoorbeeld het verdoven van pijn) maar die zo dood als een pier waren en reacties in het lichaam opriepen, dat trachtte zich zo snel mogelijk van de vreemde indringers te ontdoen. Men noemde die reacties, die verdedigingen van het lichaam, bijwerkingen, terwijl het gewoon de werkingen van het medicament waren.
Dankzij deze zuiver materialistische fabricage van onze medicamenten zijn de farma-multinationals schatrijk geworden. Toch moeten we nooit vergeten dat échte genezing alleen kan komen van levende waar, en dat dode geneesmiddelen altijd ongewenste neveneffecten zullen behouden, omdat het lichaam ze niet als heilzaam herkent. Zo krijg je de bizarre situatie, dat je in het farmacologische kompas (gids voor de verpakte geneesmiddelen) voor bijvoorbeeld Paracetamol ziet staan: Indicatie: lichte tot matige pijn. Koorts. Die regel neemt 1/10 cm ruimte op de bladzijde in en dat de ‘bijverschijnselen’20.5 cm behoeven. De ‘bijverschijnselen’ nemen dus 205 maal meer ruimte in voor hun beschrijving dan de indicatie. En Gøtzsche heeft dus bewezen dat die ‘bijverschijnselen’ wat hun ongewenste effecten betreft zorgen voor doodsoorzaak nummer 3.
NASA apparaat meet ‘lichtlichaam’
Dit alles is niet van huis uit kwade opzet geweest, maar een direct gevolg van een verkeerd idee over het wezen mens. Wij zijn een levende geest en we wonen tijdelijk in een sterfelijk lichaam, dat voortdurend met leven moet worden toegevoerd. Dat het leven in de vorm van licht (fotonen) steeds moet worden toegevoerd ziet met aan het onlangs door de NASA ontdekte apparaat, waarmee het lichtlichaam duidelijk kan worden gefotografeerd. Dat is de primaire levensfactor, de chemische processen ontlenen hun energie daaraan. Daarom is dat leven schenkende lichaam er eerst, en langs de krachtlijnen van informatie die er van uitgaan vormt zich secundair het stoffelijke lichaam.
Tel uit je winst
Willen we blijvend genezen, dan moeten we altijd van dat levende aspect uitgaan anders leveren we lapwerk. Helaas is het in het belang van de business dat we niet blijvend genezen. Er wordt dik geld verdiend als de mens kwakkelt en net op de been kan blijven wanneer hij elke dag en dan zijn leven lang, wat medicijnen slikt. Dat kan heel ver gaan. Zo heeft men doelbewust de norm van het cholesterolgehalte in het bloed verlaagd, zodat wat vroeger normaal was nu ziek is, met als praktische consequentie dat vanaf dat moment alle mannen van boven de 50 levenslang statines zouden moeten slikken. Tel uit je winst. Het is dan ook al zo dat onze huisartsen een boete kunnen oplopen als ze niet protocollair statines voorschrijven bij suikerziekte.
We kunnen de mensen dus op het been houden en oplappen of het leven dragelijker maken met al onze tovermiddelen, maar voor echte blijvende genezing heb je levende medicamenten nodig zoals goede voeding, kruidentheeën, fytotherapie, of als je pure genezende informatie wilt toevoegen homeopathie etc. dat alles is een doorn in het oog van de industrie en men tracht met man en macht die hinderlijke plezierbedervers de nek om te draaien, met voorop de Vereniging tegen de kwakzalverij, die te vergelijken is met een moderne inquisitie.
Verstoring van evenwicht
Planten die ziek zijn van kunstmest, pesticiden en genetische verkrachting (het woord genetische modificatie kan niet krachtig genoeg bestreden worden) zijn vijandig voor ons lichaam en putten het uit. Ondanks de fantastische diagnostische en chirurgische resultaten van onze huidige geneeskunde, die we voor geen geld van de wereld zouden willen missen, is onze geheel in keurslijf van strakke hokjes geperste protocollaire geneeskunde geen menselijke geneeskunde. Ook al omdat die het onvermogen bezit om de individuele patiënt te zien. Er wordt alleen aan de mens gedacht als deel van de massa en men heeft dus te maken met de mens als veestapel met een veterinaire geneeskunde.
Alweer hebben we hier niet met kwade wil te maken, maar met een fundamentele denkfout, die onze hele cultuur doordesemt. De mens zien als een brok materie en niets meer, leidt tot een algemene verduistering van het begrijpen van het wezen mens en wat die echt nodig heeft om menselijk te blijven en zijn evenwicht te bewaren. Verstoring van dat evenwicht spelt ziekte en je kunt dat niet blijvend herstellen met synthetische chemische middelen.
Materialistische denkfout
Willen we dus de materialistische denkfout overwinnen en ook de zoveel voorkomende chronische ziekten beter kunnen aanpakken, dan moeten we als cultuur overgaan op leven verschaffende stijl en medicatie. Anders blijven we een generatie van – zoals een cynische Amerikaan het uitdrukte – survival of the sickest, het overleven van de sukkelaars, om het in goed Hollands te vertalen. Juist omdat een belangrijk deel van het medische bedrijf een onmenselijke karakteristiek heeft gekregen, is het geen wonder dat het mogelijk werd dat dergelijke wantoestanden als door Gøtzsche beschreven zijn kunnen ontstaan. De materialistische denkvorm werkt namelijk een gevoel van totale zinloosheid van het leven in de hand, dus als toch alles zinloos is, waarom dan niet wat sjoemelen als je er flink mee kunt verdienen? Er ontstaat al te gemakkelijk een houding van ‘laat maar waaien’ en na mij de zondvloed; het doet er allemaal niet toe.
Inmiddels ontploft over de hele wereld, en wel op nooit gekende schaal bij jong en oud kanker, en het wachten is op de terugkeer van de echt menselijke geneeskunde, om dat tij te keren. Niet nóg meer subtiele bestraling en gerichte chemotherapie. Dat is allemaal rommelen aan het eindpunt. De som van onze cultuur klopt niet en als we dat willen herstellen moeten we bij het begin beginnen. Maar waar komt dat nieuwe begin vandaan?
Komt de ontstane toestand zomaar uit de lucht vallen?
Geenszins, maar om dat te begrijpen moeten we diep in het verleden duiken. 2000 jaar geleden ontving de apostel Johannes op het eiland Patmos, die krakeling in de azuurblauwe zee tussen Griekenland en Turkije, een groots visioen. In machtige beelden zag hij daar een deel van de afgelopen geschiedenis en een zeer groot deel van wat nog komen moest. Daarin zag hij, beginnend met het oude Babylon, langzaam maar zeker de ontwikkeling van een maatschappij, die niet – zoals de bedoeling is – gegrondvest was op onderlinge liefde en samenwerking, maar die als basis geweld had, in alle vormen die dat aan kan nemen.
Eerst betrof dat nog afgebakende staten met lege ruimten daartussen, maar later kwam een beeld tevoorschijn van een wereld, wemelend van de mensen met nog steeds die basis van geweld, in sommige landen meer, in andere minder. Johannes voorzag een eindtijd waarin een soort wereldstad ontstaan was, die hoofdzakelijk gebaseerd was op het recht van de sterkste en waarin de vrijheid van de echte mens steeds meer ingeperkt werd en eindelijk verrijst daar dan die planetair uitgebreide stadscultuur, die destijds in het oude Babel begon. (100 km ten zuiden van Bagdad.) In al zijn grootsheid en gruwelijkheid. Het is niet zo maar dat elke grote stad omringd is met torenflats om aan de toren van Babel te herinneren die “tot in de hemel moest rijken”. Zo kunnen we exact weten in welke tijd we ons bevinden. In de tijd van het tenslotte (bijna) volgroeide Babel (Groot Babylon), door Johannes “het grote Babylon” genoemd, de volgroeide onrechtvaardige eindcultuur.
De echte menselijkheid dreigt zo zeer te verdwijnen dat de mens langzaam maar zeker steeds meer gaat lijken op de onverschillige machines, die hij niet meer beheerst, maar die hem beheersen. In ons onderwerp is dat het maar automatisch meer en meer geld moeten verdienen door de farmacologische multinationals. Een fraai voorbeeld van een losgeslagen en maar voortdenderende locomotief. En dat júist in een branche waar je van zou denken dat ze het boegbeeld moet zijn van meevoelende menselijkheid: de geneesmiddelen producenten.
Gewelddadige wereldcultuur staat nu op punt van instorten
Zo heel af en toe ontstaat in de menselijke geschiedenis een dergelijke onmenselijke toestand waar de mens zijn hoge roeping verliest, namelijk brug te zijn tussen hemel en aarde. De laatste keer was meer dan 4000 jaar geleden, vlak voor de grote wereldwijde vloed, waarin een totale cultuur te gronde ging, omdat er nu eenmaal van boven af moest worden ingegrepen. Anders was de echte mens verloren gegaan. Die eindtoestand is nu opnieuw ontstaan. Wellicht bent u een bewonder van Amsterdam, New York, Peking of Kaapstad, maar met evenveel recht kunt u boven uw briefpapier zetten: Groot Babylon. Die gewelddadige wereldcultuur staat nu op het punt ineen te storten, om plaats te maken voor een nieuwe en uiteindelijk rechtvaardige wereld.
Eindtijd, betekent niet het einde van de wereld, maar de weeën die vooraf gaan aan de geboorte van een nieuwe wereld. Mijns inziens zijn we nu aan de persweeën begonnen. In die nieuwe wereld zal geen plaats meer zijn voor ontmenselijkte geneeskunde en criminele praktijken van hen die zeggen te werken voor ons heil.
Welbespraakte regeringsleiders slechts zetbazen
In verband met ons onderwerp is het uiterst merkwaardig dat Johannes ineens even zijn symbooltaal laat varen en recht voor zijn raap man en paard noemt. Hij schrijft letterlijk op wie er in die eindtijd van het volgroeide Babylon aan de touwtjes trekt. Dat zijn niet de regeringen die de lakens schijnen uit te delen. Al die welbespraakte regeringsleiders blijken slechts zetbazen te zijn van de echte macht achter de schermen. Verbaast u over wat Johannes zegt: “Want uw kooplieden waren de grote der aarden. Door uw tovenarij (namelijk dat van de geldmagnaten) werden alle naties misleid (openbaring 18:23).” Wilt u zo’n stukje tovenarij zien?
Volksverlakkerij
Toen de grote banken omvielen in de USA in 2008 was er geld nodig. Er werd toen met toestemming van de regering Obama even 1 getal op de computer veranderd, namelijk er werd 2000 miljard dollar bijgeschreven, letterlijk uit de lucht gegrepen. Later werd in de Europese Unie, die niet achter kon blijven, ook even zo’n 1000 miljard euro uit het niets getoverd. Dat is natuurlijk pure volksverlakkerij en de keiharde natuurwetten slaan vroeg of laat terug. We zagen dat ik de Weimar Republiek, vlak na de eerste Wereldoorlog, toen Duitsland zo krap zat met de herstelbetalingen, dat men de gelddrukpersen ruim openzette en ongedekt papiergeld uit liet zwermen. Het gevolg liet niet lang op zich wachten. De Duitse mark was aanvankelijk ongeveer te vergelijken met de Nederlandse gulden. In juni 1923 kostte een ei 810 mark, een pond aardappelen 118 mark, een pond boter 13600 mark en een pond bief 10900 mark. Maar dat was slechts het begin van de inflatie. In november 1923 kostte een brood 201.000.000.000 mark. Ja, u leest het goed: 201 miljard mark! En die ijzeren economische wetten gelden nog steeds!
Als u tracht het drama wat Gøtzsche beschrijft te begrijpen, dan moet u het zien in het licht van het grote Babylon, waar u tegen wil en dank bewoner van bent. Het is nuttig zo’n boek te bestuderen want herken je eenmaal het principe, dan zie je het op alle niveaus van de samenleving optreden. Nog nooit in de geschreven Wereldgeschiedenis (ongeveer 6000 jaar schriftelijke getuigen) is een cultuur zó zeer in de greep geweest van zo’n klein aantal super ‘kooplieden’, die alles naar hun hand kunnen zetten en die regeringen, of ze nu democratisch of totalitair zijn, eenvoudig de wet voorschrijven. Ook de Sovjet Unie was ordinair staatskapitalisme.
Laat u dit vooral niet ontmoedigen. Zelfs een reus kan struikelen over een bananenschil, maar dan moeten er wel genoeg mensen met lef zijn zoals Gøtzsche, die bananenschillen strooien op het pad van de reuzen. Niet ongevaarlijk, maar wel reuze leuk werk. Ik hoop, lieve lezer dat u ook een voorraadje bananen aanlegt. Gelegenheid te over om ze te gebruiken.
Binnenkort verschijnt het nieuwe boek van Dr. Hans Moolenburgh met de titel: “Openbaring als Baken voor Onze Tijd”.
Bron: Dr. Hans Moolenburgh / Spiegelbeeld, januari 2016